OPŁATA UZDROWISKOWA

Opłata uzdrowiskowa jest pobierana od osób fizycznych przebywajacych dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz gminach uzdrowiskowych (Dz. U. Nr 167, poz. 1399), za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.

Opłaty uzdrowiskowej nie pobiera się:

1) pod warunkiem wzajemności – od członków presonelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,

2) od osób przebywających w szpitalach,

3) od osób niewidomych i ich przewodników,

4) od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową,

5) od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.

Od osób, od których pobierana jest opłata uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej.

Podstawa prawna

• Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 roku  o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2014 r.  poz. 849 z późniejszymi zmianami)
•  Uchwała Nr XXXVII/278/13 Rady Miejskiej Ciechocinka z dnia 25 listopada 2013 r. - w sprawie określenia wysokości opłaty uzdrowiskowej na terenie Ciechocinka, zarządzenia poboru tej opłąty w drodze inkasa oraz określenia inkasenta i wynagrodzenia za inkaso (99 KB)